Plassen met mevrouw Lee

Gister van mevrouw Lee Kun Pow Chicken leren koken, en nog heel veel andere gerechten, heerlijk! Vraag is natuurlijk of we het kunnen onthouden en wat het mysterieuze bruine poeder is wat overal inmoest. Mevrouw Lee woont in een Hutong, een originele wijk in Beijing die ontstaan is ten tijde van de mongoolse keizers, iets tussen een hofje en een krottenwijk in. We gingen er met de riksja heen.

Toen Fen moest plassen liet mevrouw zien waar en gingen ze gezellig samen, er waren twee wc’s op een rijtje, een gewone westerse en een chinese (roestvrij stalen gat in de grond), natuurlijk zonder tussenschot…

We zijn eerst samen boodschappen gaan doen in de plaatselijke markt. Fantastisch wat daar te koop was! Wel erg warm!! De meisjes begonnen het bijna te begeven maar van het fantastische maal daarna knapte iedereen erg op.

Vannacht  zijn we met de trein van Beijing naar Pingyao gereden. De heel lange trein (wat een massa mensen gaat daarin!) heeft ook een slaapwagon met een stuk of tien couchettes. J&D mochten bij twee Nederlandse meisjes, F en S gingen bij een zeer broos bejaard echtpaar dat zachtjes lag te gorgelen en de hele nacht door liefdevol is verzorgd door hun zoon (heel zacht, Fen heeft er heerlijk doorheen geslapen) en T in z’n eigen coupe met wat andere mensen. Prima ervaring, al slaapt een gewoon bed beter en ruikt de plee niet lekker.

Pingyao is een soort levend decor, prachtig. Terecht Unesco erfgoed, we hebben er doorheen gewandeld en zijn daarna gaan chillen in ons buitengewoon autentieke guesthouse. We slapen op een kang, een soort reusachtig stenen bedstede. De dames met z’n drietjes, wij delen er samen een.  Verheugen ons erg op verdere ontdekkingen en het eten is weer zo heerlijk!!

Oh ja, de vliegtuigen: het eerste vliegtuig waar we in zaten bleek een mankement te hebben dat niet eenvoudig te repareren was. Wij terug naar de gate, uitstappen en een andere gekregen. Tot genoegen van de meisjes met individuele schermpjes …