There she blows!

Twee wifi-loze campings en er is alweer meer te vertellen dan in een bescheiden post past.
Onze tweede San Francisco dag bekeken we de Golden Gate brug, zelfs de meisjes moesten het toegeven: het is een prachtige brug. We hebben gefietst door Golden Gate Park, nog wat geshopt en heerlijk Japans gegeten in Japan Town. Op de weg terug, in de bus ditmaal, was de jonge man die naast Fenneke zat erg onder de indruk: na eerst op verschillende manieren de aandacht van Joosje te hebben proberen te krijgen ging hij over op grover geschut. Hij zei tegen Fen: your friend is very sexy, she’s really hot! Zijn pogingen strandden jammerlijk maar de dames hadden nog lang pret.
Vrijdag reden we naar Monterey. Verstedelijkt Amerika is werkelijk lelijk, buiten de city centers en de woonwijken om. Overal grote lappen omheind terrein volgestapeld met troep; autowrakken, oude machines, stapels pallets. Kilometers lang. De wegen zijn vaak slecht onderhouden hoewel er alles aan gedaan wordt geld te verzamelen. Elke brug is een “memorial bridge” en overal zijn stukjes snelweg “adopted” door een bedrijf of een particulier.
Gelukkig is Timo bereid alle drukke stadsstukken te rijden, de regels zijn net wat anders en dan kan je maar beter je beste chauffeur inzetten…Kort ritje die dag zodat we rond de lunch alweer op de campground stonden. Heel leuk in een park middenin het stadje, in Veteran’s Memorial Park. First come, first served maar omdat we vroeg waren hadden we nog net een mooi plekje. Heel leuk echt plaatselijk weekend publiek. ‘s Middags door Monterey gewandeld, heel veel pelikanen, zeehonden en zeeleeuwen gezien, gehoord, geroken.

Zaterdag vroeg op want om 8 uur melden bij de boot. Door dikke mist voeren we uit op vrij kalme zee. Net toen we ons zorgen wilden gaan maken trok de mist op en zagen we in de verte de eerste “blow”. Een bultrugwalvis. Erheen varen en dan maar afwachten waar ze weer tevoorschijn komt. Spannend. En we zagen veel: meerdere bultruggen (waaronder moeder met kalf) en een paar blauwe vinvissen. We zagen hun ruggen (die bij de blauwe vinvis bijna eindeloos lijkt, zo’n dier kan wel 33 m lang worden). Hun staart soms ook en 1 keer de kop van het bultrugkalf. En we zagen zeeleeuwen, zwarte albatrossen, een soort alk, pelikanen natuurlijk en zeeotters, heel leuk.
de soortenrijkdom blijkt het gevolg van een stroom koud zeewater die vanuit een diepe trog daar in de baai van Monterey omhoog welt, met heel veel kril tot gevolg. Ook de reden dat Monterey vroeger een heel rijke visserij had, met veel inblikken (cannary row) tot gevolg.

We wilden de rest van de dag een stuk zuidwaarts rijden. Dat lukte goed maar zaterdag in de buurt van Pismo beach een camping vinden was te enthousiast. We waren pas etenstijd een beetje op onze bestemming, we zijn langs highway nr 1 gereden, beeldschoon maar niet snel (zeker niet omdat ik een van de weinige pompen langs deze route was voorbijgereden). Ook stopten we nog even toen we een kudden zeeolifanten zagen liggen. maar de camping bleek dus een probleem..
Als een moderne variant van Jozef en Maria, maar dan na minder mysterieuze concepties, reden we langs camping na camping: no space. Iedereen hongerig en gaar maar buitengewoon positief na een eerder groepsgesprekje over hoe je op te stellen tijdens groepsactiviteit met tegenslag :-).
We reden landinwaarts in de hoop het daar beter te treffen. Joosje selecteerde maar eens een park als doel, Timo reed gewoon door toen we het bord full alweer zagen staan. Ik nam het woord “desperate” in de mond terwijl Joosje heel zielig keek. De plaatselijke ranger streek over zijn hart en plots, inmiddels 8 uur, hadden we een pracht plekje in een State park bij lake López (Arroyo grande) en het hele gezinnetje zat glimmend om en welverdiend bordje macaroni. Bij het schrijfspel die avond speelde de ranger een heldenrol. Wij zij overigens sowieso erg enthoesiast over het fenomeen ranger. Ranger Dan en Ranger Nimrod uit Redwood park maakten al eerder een zeer goede indruk! Bovendien, het was mooi bij Lake Lopez, Timo zag vanmorgen nog een kolibrie en een Californische kwartel.

Afijn, vandaag reden we naar Malibu en hebben we ons op een camping hoog langs de kust genesteld. Onder ons strand. Vanmiddag even in de golven geweest. Straks camper aandweilen en morgenvroeg inleveren om dan twee daagjes in een Los-Angeles’ hotel te blijven.
Wat een leven…