We verlieten Ping’an met regen, veel regen. De nogal instabiele berggrond, de vers aangelegde wegen (het dorp is 14 jaar geleden voor het eerst ontsloten per weg, hoewel dus nog niet geheel) en de regen maakte dat het een spannende rit was: her en der was de berghelling naar beneden gegleden op de weg, daar was wel steeds een stukje vrijgemaakt zodat wij ons er langs konden wurmen. De rivier, woest en oranje van het slib, kwam op bepaalde plaatsen tot aan de weg en de belendende akkers stonden blank.
De dag daarvoor begon ook met regen, maar het klaarde toen snel zodat we met D en F een buitengewoon mooie wandeling door de bergen hier hebben kunnen maken naar een volgend dal, en een dorpje daar: Zhonglu. Dit mini dorp is zoals Ping’an, maar dan kleiner en zonder de touristenstroom. Touristen zijn er niet minder welkom; onderweg werden we de weg gewezen, en op den duur begeleid door een aantal dames die ons wel te eten wilden geven daar. Na twee uur waren we daar ook wel aan toe, we werden in een heel oud houten huis genood waar een man op een soort vuurstoofje al aan het koken was, een stukje spek werd van zolder gehaald en onderweg hadden ze al jongen varenscheuten en nog zowat geoogst. D gruwde wat maar uiteindelijk met z’n vieren buitengwoon lekker gegeten. Fen is nog met de dames op de foto geweest -een van de diverse manieren om wat bij te verdienen (voor 10 RMB en dan maken ze hun lange haar voor je los)- . De prachtige tocht weer teruggewandeld waar we J weer troffen die in het hotel lekker had geintergreerd met de zojuist geariveerde belgen. ‘s avonds weer leuk in een plaatselijk restootje op het terras gezeten.
De volgende morgen regende het dus weer, en hard, en dit keer stopte het niet. Dit ander had ook gevolgen voor het vliegverkeer; het was op het kleine vliegveld van Guilin een behoorlijke chaos, bijna alles was delayed en het was een flipperkast als het op de vertrekgate aankomt. Daar zaten we dan, volgens de borden zou ons vliegtuig met 2,5 uur vertraging gaan vertrekken van gate 2a. Aldaar veel boarding activiteit, voor veel vluchten, maar niks leek op Chengdu. Op een gegeven moment zag D op de borden dat onze vlucht ging boarden. J vroeg voor de zekerheid nog maar eens bij de info balie of dit echt de goede gate was: nee! In tegenstelling tot 5 minuten eerder toen hij S wees dat ze hier moest blijven gaf hij nu gate 17 als suggestie: andere kant van het vliegveldje. Hele gezin in sprint over het vliegveld (we trekken hier zonder rare beweging altijd veel aandacht: ” blutifull!! is naast ” can I make picture” de meest gehoorde, kun je nagaan nu we met z’n vijven daar een spintje trokken!!). Aangekomen bij gate 17 een rij voor de boarding, wij achteraan, blij nog op tijd te zijn totdat we bij de rest een ander vluchtnummer op die boardingpassen zien staan, op z’n chinees door de rij gedrongen en de pas aan de dame daar laten zien: stress, vliegtuig ging bijna los, wij met z’n vijven weer verder rennen door diverse slurven met de chinese dame en toen nog net op tijd…
Helaas later boven Chengdu ook nog drie kwartier gecirkeld vanwege “conjuction” oid, om half twee uiteindelijk in ons prima hotel(wel wat klef, Chengdu is warm en vochtig} en heerlijk geslapen! Chengdu zag er mooi uit ‘s nachts. Morgen vertellen we over onze dag met Wang Mei!!
Gelukkig goed aangekomen!
Heb gehoord van bezoek aan waterwerken en pada’s en diner. Morgen gaan jullie apen uitdagen heb ik gehoord om te testen of de vaccinaties goed werken.
Met Kitty gaat het goed maar ze is wel dik hoor! Net een balletje met pootjes. Over balletje gesproken: Ajax heeft de Johan Cruijff schaal niet gewonen (Suarez wel een rode kaart), en El Hamdaoui is nu wel de spits van Ajax, dus voor woensdag wellicht nog enige hoop!
Veel plezier nog, en pas op dat je niet van de de reuze boeda valt.
Bert